هنگامی که یک جفت کفش کوهنوردی میخرید، هزینه زیادی میکنید به همین دلیل انتظار دارید سال‌ها دوام بیاورد پس باید به خوبی راه های نگهداری کفش را بلد باشید.
کفش های کوهنوردی جدید خود را می پوشید و آنها را در سفری که خیلی انتظارش را می کشیدید. استفاده میکنید شما نهایت لذت را می برید و به خانه برمی گردید و کفش های هفته قبل خود را به سختی تشخیص می دهید. روی قسمت میانی گل و لای و روی زبان گرد و غبار وجود دارد. مطمئن نیستید که چگونه تمیز کنید، آنها را بدون مراقبت رها می کنید.
آخرین جمله در پاراگراف قبلی من چیزی است که منجر به ساییدگی و پارگی سریع بسیاری از جفت کفش می شود.
مهم است که بلافاصله پس از راهپیمایی از کفش های کوهنوردی خود مراقبت و نگهداری کنید، صرف نظر از اینکه از چه چیزی ساخته شده اند. در اینجا یک آیین 5 مرحله ای برای افزایش ماندگاری کفش شما آورده شده است:
- تمیز کردن
- خشک کردن
- درمان
- تعمیر
- نگهداری
1-تمیز کردن
اولین و مهمترین قانون این است که هر بار که از سفر برمی گردید کفش های خود را تمیز کنید. حتی اگر می دانید کفش هایتان در آینده نزدیک دوباره کثیف می شوند، آنها را تمیز کنید. انباشته شدن گل و لای روی پارچه رویی کفش بر ضد آب بودن آن تأثیر نامطلوبی می گذارد.
این ممکن است ماهیت تنفسی چکمه شما را نیز کاهش دهد. همیشه باید کفش های خود را بعد از سفر تمیز کنید تا بقایای کثیفی از بین برود.
نحوه تمیز کردن:
به تجهیزات خاصی نیاز ندارید یک مسواک نرم (یک مسواک قدیمی خوب کار می کند) یا اسفنج و آب ولرم به اندازه کافی خوب است. قبل از تمیز کردن رویه، کف کفش های خود را به یکدیگر بکوبید تا از گرد و غبار و گل باقی مانده خلاص شوید. حالا برس را به آرامی در آب خیس کنید و قسمت بیرونی آن را تمیز کنید تا تمام لکه های کثیفی پاک شود.
2-خشک كردن
چه چکمه های خود را تمیز کرده باشید یا نه، این مرحله بسیار مهم است. حتی در کفش هایی که تنفس می‌کنند، ممکن است پاهایتان عرق کند. علاوه بر این، هنگام پیاده روی در باران، احتمال نفوذ آب از بالا به داخل وجود دارد. در این مورد، خشک کردن کفش ها به گونه ای ضروری است که سطح عملکرد خود را حفظ کنند.
نحوه خشک کردن:
کفی را بردارید و بند ها را باز کنید تا کفش بتواند سریعتر نفس بکشد و خشک شود. بگذارید کفش در دمای اتاق خشک شود. نگهداری چکمه های مرطوب یا خیس باعث رشد کپک می شود، بنابراین اجازه دهید کفش های کوهنوردی شما حداقل 24 ساعت در هوا خشک شوند.
هرگز کفش ها را در معرض منبع مستقیم گرما مانند آتش، خشک کن، سشوار یا آفتاب مستقیم قرار ندهید زیرا این کار می تواند باعث شکستگی آن ها و آسیب رساندن به عایق رطوبتی شود. در موارد خاص منجر به تغییر رنگ و ضعیف شدن چسب ها نیز می شود.
در چکمه های چرمی، این می تواند منجر به پیری زودرس شود. این یک راه مطمئن برای آسیب رساندن به کفش شما و متحمل شدن هزینه یک جفت جدید به دلیل یک اشتباه احمقانه است. برای خشک شدن سریعتر از فن استفاده کنید.
3-درمان کردن
همیشه قبل از استفاده از هر محصولی کفش های خود را کاملاً تمیز و خشک کنید تا درمان تا حد امکان کارآمد باشد. این روزها اسپری ها و گریس های ضد آب مجدد را در تمام فروشگاه های اینترنتی بزرگ یا فروشگاه های ورزشی بازار یافت میکنید.
به یاد داشته باشید: هر نوع درمانی به پیشگیری کمک می کند، اما نرخ موفقیت 100٪ را تضمین نمی کند. به خاطر داشته باشید که همیشه آماده بودن بهتر از آماده نبودن است.
اسپری های ضد آب:
بسیاری از کفش ها قابلیت ضد آب بودن خود را از دست می دهند. این ویژگی با استفاده از اسپری هایی که به آب کمک می‌کنند به راحتی و بدون وارد شدن به کفش بازیابی می‌شود. درمان فقط یک یا دو بار در سال مورد نیاز است.
قوانین کاربرد استاندارد نوشته شده روی این گونه اسپری ها را رعایت کنید. محصول را به طور یکنواخت روی تمام کفش خود اسپری کنید. به قسمت های درز بیشتر توجه کنید، زیرا بیشتر آب از اینجا وارد می شود. آنها را یک روز کامل بگذارید تا خشک شوند و اسپری جذب شوند. احتیاط: سعی نکنید با استفاده از منبع حرارتی خارجی (سشوار، آفتاب و غیره) سرعت خشک شدن را افزایش دهید.
گریس ضد آب:
این محصول به طور خاص برای چکمه های چرمی اعمال می شود. این کار از پیری زودرس و ترک خوردن چرم با آب‌گر کردن آن جلوگیری می‌کند. برخلاف تصور رایج، از قابلیت تنفس کفش نمی کاهد. همچنین می توان از آن برای کفش های غشایی استفاده کرد. گریس با استفاده از یک پارچه اعمال می شود.
4-تعمیر
کفش های خود را بررسی کنید و به محض اینکه متوجه شدید یا احساس ناراحتی در آنها کردید، آنها را تعمیر کنید. یک بخیه شل یا پاره شدن کف پا می تواند منجر به تاول روی پای شما شود. بنابراین قبل از حرکت برای پیاده روی کفش های خود را به دقت بررسی کنید.
5-نگهداری
همیشه قبل از نگهداری کفش هایتان مطمئن شوید که کاملاً خشک هستند. آنها را در مکانی خشک و دارای تهویه مناسب و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری کنید. اگر قصد ندارید برای مدت طولانی از آنها استفاده کنید، آنها را با روزنامه پر کنید تا شکل خود را حفظ کنند. همچنین می‌توانید رطوبت گیرهایی مانند چای کیسه‌ای و ژل‌های سیلیکا را قرار دهید تا کفش را بدون بوی بد نگه دارد.
به پایان این مقاله رسیدیم، امیدواریم که مقاله “نحوه نگهداری کفش کوهنوردی” مورد قبول شما بوده باشد. همچنین ممکن است بخواهید مقاله دیگر ما را در مورد چگونه کفش کوهنوردی را تمیز کنیم؟ را ببینید.